Een beetje van Kroes een beetje van Biolicious

Hebben jullie het al gehoord? Er is een new foodie in town: Rens Kroes. Zusje van inderdaad. Reden genoeg om even rond te snuffelen op haar blog. En ik moet zeggen, dat valt niet tegen! Zoals ik (Jet dus) het ’t liefst zie, gezond, puur en lekker! Zo probeerde ik laatst haar kickstart ontbijtje en I love it!

Deze aubergine lasagne zonder pasta komt ook van haar blog. Natuurlijk kon ik het recept niet gewoon laten zoals het was en heb ik het wat extra pit gegeven. Mijn vriend riep meteen dat hij het de lekkerste lasagne vond die hij ooit had gegeten. Ik ben benieuwd of jullie ‘m net zo lekker vinden…

Biolicious low carb aubergine lasagne


 

Recept voor: Lasagne van Aubergines

  • 2 aubergines
  • rode ui, gesnipperd
  • 2 teentjes knoflook, geperst of fijngesneden
  • 1 tl Ras el Hanout (marokkaanse kruidenmix)
  • 1 rode peper
  • 2 el kokosolie
  • peper en Himalayazout 

  • +/- 500 ml tomatensaus
  • 4 tl oregano

  • parmezaanse kaas, geraspt
  • basilicumblaadjes 
(veel!)
  • 3 eieren

Snijd de aubergines in de lengte in plakken van ongeveer een centimeter dik. Bestrijk de plakken met kokosolie en maal er wat zout en peper overheen. Gril ze daarna 15 minuten in de oven op 240 graden c°.

Verwarm de rest van de kokosolie in een pannetje en fruit de ui en de knoflook. Voeg de fijngesneden rode peper toe en de Ras el Hanout. Voeg de tomatensaus toe en warm even door.

Vul de bodem van de langwerpige ovenschaal (ik gebruikte een bakblik voor brood of cake) met de plakken aubergine. Maak laagjes van de tomatensaus, een handje geraspte parmezaanse kaas, basilicumblaadjes en wat oregano. Herhaal het totdat je geen aubergine meer over hebt.

Giet de geklutste eieren erover en zet 30 minuten in de oven op 180 graden C°. Klaar!

 

Gamberetto worden ze in Italië genoemd. Oftewel: kleine garnaaltjes. Een Siciliaan eet deze het liefst gegrild van de bbq. En met een klein beetje fantasie en Italiaanse input, smaken garnaaltjes ook heerlijk op de Nederlandse bbq.

 


Benodigdheden:

300 gram garnaaltjes
5 tenen knoflook
Snufje(s) gedroogde chili (afhankelijk van hoe pittig je ze wilt hebben)
Olijfolie

Hak de knoflook in kleine stukjes. Schenk in een grote kom een scheut knoflook en gooi de knoflook erbij. Sprenkel, afhankelijk hoe pittig je de garnaaltjes wilt hebben, de chili in de kom en doe er een snufje zout en peper doorheen. Hussel de garnalen door de marinade en laat ze een uur marineren in de IJskast.

Grill ze op een hete bbq gaar in vijf minuten.
Lekker om zo op te peuzelen maar ook met een dipje aioli.

Als ik een biologische tomaat proef uit mijn wekelijkse groentenpakket herinner ik me weer dat een tomaat helemaal niet naar water hoeft te proeven: een echte tomaat smaakt verrukkelijk zoet en zomers en dit Italiaanse recept voor ricottataart met geroosterde tomaten laat ze helemaal tot hun recht komen.Geroosterde tomaten met ricotta

Gebakken ricotta met tomaten

Nodig:

500 gram ricotta

2 eieren

200 gram parmezaanse kaas

1 el verse tijmblaadjes

rasp van 1 onbespoten citroen

peper en zout

olijfolie

2 tenen knoflook

6 biologische tomaten, in kleine stukjes of 12 cherrytomaatjes, doormidden

1 el rode wijnazijn

snufje suiker

handje verse basilicumblaadjes

Verwarm de oven voor op 180 graden. Vet een taartvorm in en bekleed hem met bakpapier. Klop de ricotta in een schaal met de eieren, parmezaanse kaas, tijm, citroenrasp en wat zout en peper en giet het mengsel in de vorm. Bak de ricotta in 50 minuten gaar in de oven. Laat het afkoelen en snijd de ricotta in 4 stukken.

Verwarm de olie in een koekenpan en bak de knoflook en tomaten 2 minuutjes. Haal ze van het vuur en roer de azijn, suiker en basilicum erdoor en breng op smaak met zout en peper. Giet wat van de tomatensalsa over de ricottastukken en serveer het met een salade of wat zuurdesembrood.

De fastfood-afhaal- (of bezorg-) pizza is met zijn overdaad aan verzadigde vetten natuurlijk totaal niet biolicious. De zelfgemaakte ””””slowfood”””” pizza heeft bijna niets te maken met zijn ””””snelle”””” broertje. Je maakt een gezond deeg, gebruikt verse ingrediënten, streekproducten en groenten van het seizoen. Er is maar een authentieke pizza, deze komt uit Napels en is rood (van de tomaten); de spirituele kleur van de stad. De fastfood versie komt, niet geheel verwonderlijk, uit de Verenigde Staten. De pizza is van oorsprong ””””armeluiskost””””, maar de versie in een kartonnen doos die druipt van het vet is mijlenver verwijderd van de originele staat van de pizza.

Een pizza helemaal zelf maken kost minder tijd dan je zou denken. Het enige dat nodig is, is dat je de middag of de avond ervoor even bedenkt dat je pizza wil eten, zodat het deeg lang genoeg kan rijzen.

Het deeg:

– een half zakje instantgist (of 12 g verse)

– 1,25 dl lauwwarm water

– 200 g biologisch tarwebloem

-1 tl zout

– 1 polenta (maismeel, te koop bij de natuurwinkel)

Maak eerst het deeg. Doe de bloem met het zout in een kom, maak een kuiltje en giet hier de gist en het water in. Kneed met gebloemde handen het geheel in 10 minuten door elkaar. Maak er een bal van en laat deze in de kom, afgedekt met een vochtige theedoek, zo””””n twee uur rijzen. Kneed daarna de bal door even door en rol hem uit met een deegroller. Bestrooi de datgene waar je de pizza op wilt bakken met polenta, hierdoor bakt de pizza niet aan.

De pizza:

De basis van deze pizza is een tomatensaus. Gebruik gepelde tomaten uit blik als er vanwege het seizoen enkel geïmporteerde tomaten verkrijgbaar zijn. Kies de ingrediënten aan de hand van wat er te krijgen is op de markt (of wat je nog hebt liggen).

– 1 blik gepelde tomaten of 200 gram tomaten

– 3 teentjes knoflook

– bosje oregano

– 1 glaasje rode wijn

– 1 rood pepertje

– peper en zeezout

– 2 aubergines

– 1 bol mozzarella

– handjevol cherrytomaatjes

– bosje verse basilicum

– 100 gram Parmezaanse kaas

– 2 eetl. olijfolie

Verwarm de oven voor op 275 graden.

Bij gebruik van verse tomaten moeten deze eerst gepeld worden. Zet een pannetje met water op. Snijd de tomaten twee keer in op de kruin, dompel ze een paar minuten in het kokende water, laat ze afkoelen en trek de velletjes er af.

Snipper de knoflook, verwarm de olijfolie in een middelgrote pan en fruit de knoflook met een paar stukjes tomaat (tegen verkleuring en verandering van de smaak). Voeg het pepertje toe, en na enkele minuten de wijn. Voeg dan de kleingesneden tomaten en oregano toe en laat de saus minimaal 15 minuten inkoken en breng op smaak met zout en peper.

Snijd de aubergines in plakken, bestrooi ze met zeezout en laat ze enkele minuten uitlekken in een vergiet. Verhit een grillpan en grill de aubergineplakken aan weerszijden.

Als de saus klaar is, bedek je de bodem van de pizza ermee. Daarna leg je de aubergines er op. Snijd de cherrytomaatjes doormidden, druk het grootste deel van het vocht er uit en verdeel ze over de pizza. Snijd de mozzarella in kleine stukken die je eveneens over de pizza verdeelt, om te eindigen met de parmezaanse kaas. Bak de pizza in ongeveer 15 minuten gaar (dit is afhankelijk van de dikte van je deeg) en bestrooi hem met de verse basilicum. Drink er de rest van de fles rode wijn bij.

Inspiratie: Nikko Amandonico

Het is weer Lente! Dat vraagt om een recept met lente-ingrediënten. In de praktijk is dat gemakkelijker gezegd dan gedaan aangezien de eerste gewassen pas net een beetje beginnen te groeien. Om toch een beetje in de lentesferen te komen deze heerlijke taart met spinazie, artisjok en ricotta.

Spinazietaart met artisjokken

Nodig:

  • 1 pakje hartige taart deeg (ontdooid)
  • olijfolie
  • een handje bloem
  • 1 kg verse spinazie, gewassen en geblancheerd of 1 pak biologische diepvriesspinazie, ontdooid
  • 1 blik artisjokken, uitgelekt
  • 300 gram ricotta
  • 3 eieren, geklopt
  • 100 gram parmezaanse kaas, geraspt
  • peper en zout
  • nootmuskaat

Verwarm de oven voor op 180 graden, vet een taartvorm in en bestuif hem met bloem. Rol het deeg uit en de bekleed de taartvorm ermee. Doe de spinazie in een kom en roer de ricotta, eieren, 50 gram parmezaan, nootmuskaat en peper en zout naar smaak erdoorheen. Giet de vulling in de vorm, verdeel de artisjokken erover en bestrooi met de rest van de parmezaan. Bak de taart 30 minuten in de warme oven.

Ik hou van risotto, ik hou van geitenkaas en na enige terughoudendheid begin ik bietjes ook te waarderen.. Deze combinatie maakt de bietjes delicious en is ook nog eens een perfect lente recept!

Ingredienten:
1.2 l. groentenbouillon
350gr gekookte rode bieten in blokjes (zelfs gekookt en in blokjes verkrijgbaar in de supermarkt)
1 rode ui
2 teentjes knoflook
2 eetlepels gehakte tijm
300 gr risottorijst
1.25 dl rode wijn
100 gr zachte geitenkaas in blokjes
100 gr pecannoten, grof gehakt

Bereiding:
Breng de bouillon samen met het vocht van de bietjes aan de kook. Fruit de ui samen met de knoflook, tijm, wat zout en peper gedurende 10 minuten op zacht vuur zodat de uien zacht maar nog niet bruin zijn. Bak de rijst 1 minuut al roerende mee tot de korrels glazig zijn. Roer de wijn erdoor en breng het mengsel aan de kook. Laat 1-2 minuten meekoken tot de wijn is opgenomen door de rijst en voeg de bieten toe. Schenk ongeveer 1,5 dl bouillon bij de rijst en blijf roeren op middelhoog vuur tot de bouillon is opgenomen. Voeg daarna steeds scheutjes bouillon toe tot alles is opgenomen en de rijst lekker smeuïg en nog een heel klein beetje al dente is. Dit duurt in totaal ongeveer 20 minuten. Haal de pan van het vuur, roer de geitenkaas en pecannoten erdoor en laat de pan 2-3 minuten afgedakt staan.

Lekker om te serveren met rucolla-salade! Als je niet van geitenkaas houdt kun je deze vervangen voor 150gr mascarpone (ipv pecannoten zijn geroosterde pijnboompitjes dan ook lekker)

Een typisch gerecht dat je kunt maken als de vorige dag teveel polenta hebt gemaakt. Polenta stijft op als het afkoelt waardoor het gemakkelijk in plakjes en blokjes gesneden kan worden. De raapstelen geven het gerecht een fris-pittige smaak en kunnen eigenlijk gebruikt worden om zowat iedere vegetarische pasta af te maken.

Polenta uit de oven met raapstelen

Nodig:

200-300 gram opgestijfde polenta. Bekijk het recept voor polenta hier.

2 blikken gepelde tomaten

3 tenen knoflook, gesnipperd

peper en zout

bosje verse basilicum

olijfolie

2 bosjes raapstelen, gewassen en kleingesneden

100 gram parmezaanse kaas

1 bol mozzarella

Verwarm de oven voor op 200 graden. Snijd de polenta in grove stukjes. Verwarm wat olijfolie in een koekenpan, fruit de knoflook een minuutje en voeg dan de tomaten en ruim peper en zout toe. Laat de tomatensaus wat inkoken en roer er dan de basilicumblaadjes doorheen. Vet een ovenschaal in, leg de stukjes polenta op de bodem en giet de saus erover. Snijd de mozzerella in stukjes, verdeel deze over de schaal en strooi de parmezaanse kaas erover. Zet de schaal 30 minuten in de oven en dien het op met de rauwe raapsteeltjes.

Artisjokken zijn heerlijk en je kunt er verschillende kanten mee op. Je kunt ze bijvoorbeeld in een salade verwerken.


Wat heb je nodig;

Een verse sla (eikenbladsla)
Tomaten
komkommer
Een blokje feta of (gerookte) mozzarella
Zwarte olijven
Gemarineerde artisjok van de bio winkel
Olijfolie, balsamico
knoflook
zout & peper

Bereiding

De hoeveelheid van ingrediënten ligt aan hoeveel gasten je hebt uitgenodid voor het diner. Maar zorg ervoor dat je gasten geen artisjok mist.
Gebruik een grote slabak en leg de sla er zorgvuldig in. Snijd de kaar in kleine blokjes en leg deze vervolgens op de sla. Herhaal dit met de komkommer, olijven. Maak een dressing op basis van olijfolie, balsamico, gehakte knoflook en zout en peper. Giet (niet te veel) over de salade. Leg vervolgens de artisjokken op de salade.

Deze salade past goed bij zomerse gerechten.

Graseieren, scharreleieren of vrije-uitloop-eieren: in het eierschap van een gemiddelde supermarkt kom je al gauw een heel arsenaal aan verschillende eieren tegen. Persoonlijk vond ik het altijd erg moeilijk om een keuze te maken en tot voor kort ging ik gewoon voor de goedkoopste eieren.

Echter, het maakt wel degelijk uit om even stil te staan bij die keuze. Begrippen als ''maïseieren'', ''viergraneneieren'' en ''zevengraneneieren'' verwijzen alleen naar het gebruikte voer, en zeggen niets over de leefomstandigheden van de kippen. Keurmerken voor eieren doen dat wél.

Het leven van de gemiddelde kip gaat niet over rozen, en dat is nog zacht uitdrukt. Het begint al nadat de kuikentjes uit het ei komen waarna de haantjes vergast, of nog bruter, in een versnipper machine gaan die normaal voor hout wordt gebruikt. Daarnaast worden, om onrust en ‘verenpikken’ te voorkomen, bij alle kuikentjes de snavels afgeknipt en de vleugels afgebrand behalve bij biologische en biologisch dynamische legbedrijven. Want wat meer ruimte is ook voldoende. Op internet is nog veel meer te lezen over de lijdensweg van deze arme kippetjes maar daar ga ik nu niet verder op in.

Gelukkig worden we tegenwoordig geholpen om snel te zien welke eieren het meest diervriendelijk zijn. Het is sinds 2001 verplicht om op elk ei een eicode te stempelen. Deze code begint met een getal dat het houderijsysteem aangeeft. 0 is biologisch, 1 is vrije uitloop, 2 is scharrel en 3 is kooi. Daarna komt het land van herkomst, en daarna een zevennummerige code van de kippenboerderij.

De eicode vergemakkelijkt zo de keuze: hoe lager het getal, hoe beter het leven van de kip die het ei heeft gelegd.

Een andere manier om te weten wat je koopt, is door op het keurmerk te letten.

Milieu Centraal heeft de volgende rangorde aangebracht, van meest naar minst diervriendelijk (ten opzichte van eieren die alleen aan de wettelijke eisen voldoen):

1. Demeter

2. Biologisch/Eko

3. Beter Leven Kenmerk Dierenbescherming met één ster

4. Graskeurmerk/ scharreleieren met vrije uitloop

5. Scharreleieren

Zo, nu we eruit zijn met welke eieren we onze honger kunnen stillen zonder dat het aan ons geweten knaagt kunnen we er ook iets lekkers mee maken.

Limoncello tiramisu

3 eieren

75 gr suiker

250 gr monchou

3 el limoncello (italiaanse citroenlikeur)

snufje zout

Bereiding:

Splits de eieren, klop van de dooiers en de suiker een romig mengsel en klop daarna de monchou erdoor. Klop de eiwitten stijf met een snufje zout (tot deze in pieken omhoog blijven staan) en spatel deze door het monchou mengsel. Tenslotte de limoncello erdoor mengen. Laat in de koelkast opstijven.

Tip: Vul een paar leuke kopjes met de limoncello tiramisu en laat ze zo opstijven in de koelkast, eventueel kun je ze voor het opdienen nog versieren met wat rasp van citroenschil (van een biologische citroen, anders heel goed wassen!).