Ik geef toe dat stoofperen nou niet bepaald zomers zijn, maar in combinatie met de Griekse yoghurt wordt het een heerlijk licht dessert.
Crumble, stoofpeertjes en Griekse yoghurt met honing
Nodig voor twee personen:
voor de stoofpeertjes:
Twee stevige peertjes
halve fles rode wijn
100 gram suiker
1 kaneelstokje
voor de crumble:
50 gram tarwebloem
50 gram boter
20 gram suiker
en verder:
ongeveer 100 ml Griekse yoghurt
2 eetl lekkere honing
Begin met de peertjes. Verwarm de oven voor tot 200 graden. Was de peertjes en zet ze rechtop in een kleine ovenschaal. Schenk er zoveel wijn bij dat ze net onder staan en voeg de suiker en het kaneelstokje toe. Bak de peertjes totdat ze gaar zijn, dit duurt ongeveer 30-45 minuten. Haal ze uit de oven en laat ze enigszins afkoelen. Meng de bloem met de suiker en boter tot een kruimelig deeg en zet het 20-30 minuten in de oven totdat het goudbruin is. Snijd de peertjes in vier partjes en ontdoe ze van steeltjes en kroost. Schep twee volle lepels Griekse yoghurt in een mooi schaaltje en zet er vier partjes peer in. Bestrooi ze met crumble en maak het geheel af met een eetlepel honing.
De fastfood-afhaal- (of bezorg-) pizza is met zijn overdaad aan verzadigde vetten natuurlijk totaal niet biolicious. De zelfgemaakte ””””slowfood”””” pizza heeft bijna niets te maken met zijn ””””snelle”””” broertje. Je maakt een gezond deeg, gebruikt verse ingrediënten, streekproducten en groenten van het seizoen. Er is maar een authentieke pizza, deze komt uit Napels en is rood (van de tomaten); de spirituele kleur van de stad. De fastfood versie komt, niet geheel verwonderlijk, uit de Verenigde Staten. De pizza is van oorsprong ””””armeluiskost””””, maar de versie in een kartonnen doos die druipt van het vet is mijlenver verwijderd van de originele staat van de pizza.
Een pizza helemaal zelf maken kost minder tijd dan je zou denken. Het enige dat nodig is, is dat je de middag of de avond ervoor even bedenkt dat je pizza wil eten, zodat het deeg lang genoeg kan rijzen.
Het deeg:
– een half zakje instantgist (of 12 g verse)
– 1,25 dl lauwwarm water
– 200 g biologisch tarwebloem
-1 tl zout
– 1 polenta (maismeel, te koop bij de natuurwinkel)
Maak eerst het deeg. Doe de bloem met het zout in een kom, maak een kuiltje en giet hier de gist en het water in. Kneed met gebloemde handen het geheel in 10 minuten door elkaar. Maak er een bal van en laat deze in de kom, afgedekt met een vochtige theedoek, zo””””n twee uur rijzen. Kneed daarna de bal door even door en rol hem uit met een deegroller. Bestrooi de datgene waar je de pizza op wilt bakken met polenta, hierdoor bakt de pizza niet aan.
De pizza:
De basis van deze pizza is een tomatensaus. Gebruik gepelde tomaten uit blik als er vanwege het seizoen enkel geïmporteerde tomaten verkrijgbaar zijn. Kies de ingrediënten aan de hand van wat er te krijgen is op de markt (of wat je nog hebt liggen).
– 1 blik gepelde tomaten of 200 gram tomaten
– 3 teentjes knoflook
– bosje oregano
– 1 glaasje rode wijn
– 1 rood pepertje
– peper en zeezout
– 2 aubergines
– 1 bol mozzarella
– handjevol cherrytomaatjes
– bosje verse basilicum
– 100 gram Parmezaanse kaas
– 2 eetl. olijfolie
Verwarm de oven voor op 275 graden.
Bij gebruik van verse tomaten moeten deze eerst gepeld worden. Zet een pannetje met water op. Snijd de tomaten twee keer in op de kruin, dompel ze een paar minuten in het kokende water, laat ze afkoelen en trek de velletjes er af.
Snipper de knoflook, verwarm de olijfolie in een middelgrote pan en fruit de knoflook met een paar stukjes tomaat (tegen verkleuring en verandering van de smaak). Voeg het pepertje toe, en na enkele minuten de wijn. Voeg dan de kleingesneden tomaten en oregano toe en laat de saus minimaal 15 minuten inkoken en breng op smaak met zout en peper.
Snijd de aubergines in plakken, bestrooi ze met zeezout en laat ze enkele minuten uitlekken in een vergiet. Verhit een grillpan en grill de aubergineplakken aan weerszijden.
Als de saus klaar is, bedek je de bodem van de pizza ermee. Daarna leg je de aubergines er op. Snijd de cherrytomaatjes doormidden, druk het grootste deel van het vocht er uit en verdeel ze over de pizza. Snijd de mozzarella in kleine stukken die je eveneens over de pizza verdeelt, om te eindigen met de parmezaanse kaas. Bak de pizza in ongeveer 15 minuten gaar (dit is afhankelijk van de dikte van je deeg) en bestrooi hem met de verse basilicum. Drink er de rest van de fles rode wijn bij.
Het is weer Lente! Dat vraagt om een recept met lente-ingrediënten. In de praktijk is dat gemakkelijker gezegd dan gedaan aangezien de eerste gewassen pas net een beetje beginnen te groeien. Om toch een beetje in de lentesferen te komen deze heerlijke taart met spinazie, artisjok en ricotta.
Spinazietaart met artisjokken
Nodig:
1 pakje hartige taart deeg (ontdooid)
olijfolie
een handje bloem
1 kg verse spinazie, gewassen en geblancheerd of 1 pak biologische diepvriesspinazie, ontdooid
1 blik artisjokken, uitgelekt
300 gram ricotta
3 eieren, geklopt
100 gram parmezaanse kaas, geraspt
peper en zout
nootmuskaat
Verwarm de oven voor op 180 graden, vet een taartvorm in en bestuif hem met bloem. Rol het deeg uit en de bekleed de taartvorm ermee. Doe de spinazie in een kom en roer de ricotta, eieren, 50 gram parmezaan, nootmuskaat en peper en zout naar smaak erdoorheen. Giet de vulling in de vorm, verdeel de artisjokken erover en bestrooi met de rest van de parmezaan. Bak de taart 30 minuten in de warme oven.
Deze goddelijke kardemon cake met gepocheerde peren en witte chocoladesaus maakte ik voor het eerst naar een recept uit de Happinez. Kort erna werd het recept ook al overgenomen door de thuiskok van het NRC maar dit recept is wel zo uniek, overheerlijk, mooi en betrekkelijk gemakkelijk te maken dat het hier niet mag ontbreken. De cake ziet er prachtig luxe uit met de hele peren en witte chocoladesaus dus is ook een aanrader voor het kerstdessert!
Kardemomcake met hele gepocheerde peren en witte chocolade
Nodig:
3 peren
1 fles witte wijn
5 dl water
250 gram suiker
4 kruidnagels
2 kaneelstokjes
8 kardemompeulen
Voor de cake:
200 gram boter
200 gram suiker
4 eieren
200 gram zelfrijzend bakmeel
1 el kardemompoeder
snufje zout
100 gram witte chocolade
Schil de peren maar laat ze heel, inclusief de steeltjes. Breng de wijn met het water en de kaneelstokjes, suiker, kardemompeulen en kruidnagels aan de kook. Leg de peertjes er in en pocheer ze gedurende 30 minuten op laag vuur. Haal de peren uit de pan en laat ze afkoelen terwijl je de wijn laat inkoken tot een siroop.
Ondertussen meng je de boter en suiker in een kom met een staafmixer. Klop er 1 voor 1 de eieren doorheen en zeef daarna de bakmeel, kardemom en zout door het beslag.
Verwarm de oven voor op 180 graden. Vet een cakevorm in met bakpapier en schep het beslag er in. Druk hier voorzichtig de peertjes rechtop in. Bak de cake in ongeveer 40 minuten gaar en laat hem afkoelen. Smelt de chocolade au bain marie, haal de cake uit de vorm en maak met een lepel mooie chocoladestrepen over de cake.
Laat de cake nog even drogen en serveer hem met de siroop.
Ik geef toe, deze taart behoort meer tot de zomer dan de tot de herfst, maar hij is zo goddelijk dat ik niet kan wachten met posten totdat er weer verse frambozen te krijgen zijn. Zondigen mag één keer per jaar en met deze taart zondig je ook meteen goed. Een perfecte Sinterklaas taart, en hij is een dag vantevoren te maken. Dus als je snel bent, kun je op het heerlijk avondje nog een goddelijke witte chocoladetaart serveren.
Witte Chocoladetaart met Frambozen
Nodig:
frambozen (bij gebrek aan verse kun je ze uit het vriesvak van de AH halen)
400 gram witte chocolade
1 el melk
500 gram creme fraiche
200 gram bloem
50 g witte basterdsuiker
1 zakje vanillesuiker
75g boter
rasp van 1 citroen
4 eieren
steunvullingen (gedroogde bonen of linzen)
aluminiumfolie
Begin met het deeg: Meng de bloem, de suikers en de boter en kneed er een kruimelig deeg van. Voeg de citroenschil en één ei toe en kneed er een soepel deeg van. Rol er een bal van, verpak deze is plastic folie in laat een half uur rusten in de koelkast.
Verwarm de oven voor op 200 graden. Vet een springvorm in en bedek de bodem met bakpapier. Rol het deeg uit, bekleed de vorm ermee, bedek deze met aluminiumfolie, leg de steunvulling er in en bak de bodem 10 minuten. Haal de vullingen er uit en bak nog eens 5 minuten.
Verlaag de temperatuur van de oven naar 180 graden. Zet een grote pan met water op het vuur en zet er een kleiner pannetje in, zorg dat deze het water niet raakt. Leg er 300 gram chocolade in en laat smelten. Roer er daarna de creme fraiche doorheen en één voor één de eieren. Schep het mengsel op de bodem en bak de taart in ongeveer een half uur gaar.
De vulling mag in het midden nog wat blubberig zijn, dit wordt harder als de taart afkoelt. Smelt de overige chocolade met een eetl. melk au bain marie. Haal de taart uit de oven. Giet de overige chocolade eroverheen en leg er de frambozen op. Laat de taart afkoelen voor het serveren.
In de Betuwe, waar mijn roots liggen, word je ermee dood gegooid: FRUIT!
Hoewel de Romeinen de pruim al kenden, hebben wij in Europa deze uit Azië en Syrië te danken.
De lekkerste pruimen zijn de laatste soorten. Zoals de zoete, stevige, groene Reine Claude (vernoemd naar de Franse koningin Claude) en de grote sappige blauwpaarse Reine Victoria.
De vroege, kleine blauwe pruimpjes, Gelderse blauwe genoemd, zijn hard en vrij smaakloos, maar wel geschikt om te stoven.
Over voorverwarmen op 200 graden celsius.
Maak van de suiker, boter het zelfrijzend bakmeel en de eieren een zandtaartdeeg. Laat het deeg 1 uur rusten in de ijskast.
Rol het deeg uit en leg het op een ingevette vlaaivorm.
Was en halveer de pruimen, leg ze op het deeg en bestrooi ze met suiker.
Zet de vorm in het midden van de oven: 10 minuten op 200 graden celsius, hierna 20 minuten op 180 graden celcius.
In de zomer zijn er weer kersen uit Nederland te verkrijgen (kersen die geïmporteerd moeten worden zijn natuurlijk niet biolicious), en dit nagerecht is een heerlijke manier om ze te verwerken. Clafoutis kan als taart of toetje worden geserveerd maar is ook heerlijk voor een picknick of zomers boottochtje en is erg simpel te bereiden.
Kersen-Clafoutis
Nodig:
400-500 gram kersen
3 eieren
snufje zout
100 gram suiker
60 gram bloem
175 ml melk
100 ml slagroom
rasp van 1 citroen
een paar blokjes roomboter
Bereiding: Verwarm de oven voor op 200 graden. Vet een taartvorm in met boter. Gebruik een nieuwe taartvorm, waar geen vocht onderuit kan druipen en gebruik anders een quichevorm. Haal de steeltjes van de kersen en verspreid ze (met pit dus) over de bodem van de vorm. Klop de eieren luchtig met een mixer en voeg na enkele minuten de suiker en een snufje zou toe. Voeg daarna ook de bloem en de citroenschil toe, en voeg dan al kloppend de melk en slagroom toe. Verdeel het deeg gelijkmatig over de kersen en leg er een paar klontjes roomboter overheen. Bak de clafoutis in ongeveer 30 minuten gaar in de over. Strooi er later nog een klein beetje suiker overheen en serveer hem lauwwarm.
Vandaag is de zomer aangebroken.. Voor velen nadert de vakantie, helaas zit dat er voor mij niet in. Naast dat een vliegreis natuurlijk absoluut niet eco-friendly is (compenseer met bomen: http://www.treesfortravel.nl) zit het helaas niet in m’n budget en moet er nog teveel gebeuren. Om toch een beetje dat zomervakantie-gevoel te krijgen hierbij een recept voor moussaka waarmee je jezelf in Griekenland waant. Serveer met (turks) brood, een frisse salade en een glaasje ouzo…
Moussaka
Hiervoor heb je nodig:
Olijfolie
Zout
2 uien
1 teentje knoflook
een grote aubergine
8 ontvelde en gehalveerde tomaten
1 dl bouillon
1 blikje tomatenpuree
scheutje rode wijn
Peper
1 el worcestershiresauce
150 gr geraspte (geiten)kaas
Voor de saus:
ongeveer 35 gr boter
ongeveer 35 gr bloem (evt volkoren)
ongeveer 3 dl melk
zout
nootmuskaat
1-2 eierdooiers
Verwarm de over voor op 180 gr. Snijdt de aubergine in de lengte in plakken, bak of grill de plakken en bestrooi met zout. Fruit de ui en de knoflook, voeg de tomatenhelften , bouillon, tomatenpuree, rode wijn, peper en worcestershiresauce toe en laat 10 minuten sudderen. Ondertussen smelt je de boter, voeg goed roerend de bloem toe en bak dit mengsel even. Dit heet een roux, heel handig om allerhande soepen en sauzen mee te binden of een lekkere ragout te maken! Beetje bij beetje de melk toevoegen, na elke scheut goed roeren met een garde tot het mengsel helemaal glad is en pas dan een volgende scheut erbij. Als de saus de goede dikte heeft (na ongeveer 3 dl dus), deze op smaak brengen met het zout en de nootmuskaat en de eierdooier(s) erdoor mengen. Vet daarna een grote ovenschaal in en maak laagjes van aubergine, tomatenprutje, saus, kaas en eindig met een laagje kaas. Zet de schotel zo’n 3 kwartier in de oven, als de moussaka te donker kleurt kun je de schaal afdekken met aluminiumfolie.
Op aanvraag: het recept van de verjaardagstaart met cranberry”s! Het is één van mijn favorieten en ook nog eens makkelijk te maken. Perfect als petit four voor op een feestje of bij een high tea.
De meeste carrot cakes hebben een topping van roomkaas. Het glazuur van deze worteltaart is gemaakt van kwark en dus niet zo heftig.
Worteltaart met cranberry”s en een topping van kwark:
200 gram winterwortel
200 gram boter
250 gram kristalsuiker
1,5 theelepel kaneel
2 eieren
200 gram zelfrijzend bakmeel + bloem om te verstuiven
125 gedroogde cranberry”s
125 gram gehakte walnoten
zakje vanille suiker
Verwarm de oven voor op 175 graden.
Vet de springvorm in met boter en bestuif dit met wat bloem.
Rasp de wortel en smelt 125 gram boter.
Mix de wortel, boter, (vanille) suiker, een mespuntje zout en de eieren tot een glad mengsel. Roer het kaneel, crandberry”s en de walnoten door. Zeef het bakmeel boven het mengsel en roer dit er doorheen.
Zet de vorm met beslag in het midden van de oven.
Controleer de cake na ongeveer 45 minuten met een mes. Als er niets aan het mes blijft kleven, is de taart klaar. Laat de cake afkoelen.
Topping
Smelt de 50 gram boter en mix het met kwarm, poedersuiker en vanillesuiker door elkaar heen tot een gladde massa. Giet het glazuur over de worteltaart en zet de taart 15 minuten in de koelkast.
Tip!
Je kunt de carrot cake als ”taart” serveren, maar je kunt hem ook in kleine stukjes snijden en serveren als ”petit fours”.
